చినుకులు

తెరలు తెరలుగా
పడుతూనే వున్నాయి
చినుకులు...

పూవుల్ని తాకుతూ కొన్ని,
రాళ్ళను తడుపుతూ కొన్ని,
మెరిసే ముత్యాలవుతూ మరికొన్ని,
సరాసరి ఇంకొన్ని.....

గమ్యాన్ని చేరేలోగా
గాలివాటుకి
ఎన్నెన్ని గమనాలో !

ఏ మబ్బులో మొదలైనా
మట్టిని మాత్రం
ఒకేలా పలకరింపు

విధిగా తడుస్తూ
చెట్లూ , రోడ్లూ
జ్ఞాపకాలూ .....!!

సాయంకాలపు ఆకాశం!

సూరీడున్నప్పుడు ఎన్ని చిత్రాలల్లింది
ఈసాయంకాలపు ఆకాశం

చూస్తుండగానే ....
చుక్కలన్నిటినీ పోగేసి
నెలవంకలో వూయలూపడానికి
వంతులేస్తుంది

రాతిరంతా
మంచుబిందువుల తాకిడి
మెరుపుకలల అద్దకం

మనసు...ఆకాశం
ఖాళీగా ఉండదేం...!!?

నీ తోడు...

కొన్నిసార్లు ఆవేశంతో
కొన్నిసార్లు ఆత్రుతతో
మరికొన్నిసార్లు అసంతృప్తితో
ఎన్నో ప్రశ్నార్ధకాల పరిహాసాల నడుమ
పరుగులు పెడుతుంటాను దేనికోసమో

నామది నెమ్మదించడానికి
నువ్వు గుర్తొస్తే చాలు
ఒక హయైన భరోసా !

నీమాటతోనో...స్పర్శలోనో
ప్రశ్నలన్నీ ఆవిరయిపోతూ
అద్దంలాంటి నీచిరునవ్వు
నను గెలుస్తూ...గెలిపిస్తూ...
నీతోడు నిజంగా...
ఒక అందమైన మాయ!!

కిటికీ

మంచు పడినా, మనసు బాగోకపోయినా
వాన కురిసినా, వడగాల్పులీచినా
అన్నిటికీ అదే కిటికీ
ఎన్నో నిర్వచనాలకు నిదర్శనంగా....!!

నీ ఊహలో...

చంద్రకిరణం
మంద్రస్థాయిలో మెత్తని రాగం
నీకౌగిలిలో భద్రతాభావం
అన్నీ నిన్నలో కలిసిపోయాయి

నీజ్ఞాపకాలన్నీ మీదేసుకుని
బ్రతకడంకంటే
పోగేసుకుంటూ నీతో జీవించాలనుంది.
*****

చెమ్మగిల్లిన నీ కళ్ళు చెబుతున్నాయి
నీ గుండెకు నేనెంత చేరువయ్యానో!
ఇది చాలదూ...
చెరగని జ్ఞాపకమై చివరికంటూ వెంటాడడానికి!
*****

ఏదో నాపిచ్చిగానీ ....
అక్షరాల్లో నిను బంధించాలనుకోవడం
తాత్కాలిక ఉపశమనం
ఆగిన కలంతో పాటు
మళ్లీ ఆయువు పోసుకుంటుంది వెలితి
*****

నీ కన్నీటిబొట్టు
నాహృదయం బరువు
సమానంగా తూగుతున్నాయి
మన బ్రతుకుపాట వినిపించినప్పుడల్లా...
*****

ఈరోజెందుకో అంతా ఖాళీగా,
అన్నీ ఒకేలాగా....
మనసులోతుల్లో మౌనంగా
అక్కడే మిగిలిపోతున్నా
'ఇదీ' అనీ తెలికపోవడం
ఎంత నరకం!!

నువ్వు...నేను....వర్షం

నువ్వు...నేను....వర్షం
ఆకాశం ...భూమి....హర్షం
గమ్మత్తుగా లేదూ
మొన్నటి మన పరిచయం నుండి
నిన్నటి వియోగం వరకు ఇదే తంతు.

చైత్రమాసపు చినుకులన్నిటిలో ఒకచైతన్యం
చిందులతో నీచిత్రాన్నే గీస్తున్నాయి
గర్వంగా వుంది కదూ!!

ప్రకృతిలోని
ప్రతి ఆకు, పూరేకులోను
నీతో గడిపిన నిమిషాలే!
రాలిపోతున్నా రాత్రిపూలై
రాగాలాలపిస్తూనేవున్నాయి
ఎదలోతుల్లో....

మెడఒంపులో నీమౌనరాగాలు
పాదాలతో నీపెదాలు చేసిన ప్రమాణాలు
నీకూ నాకూ నడుమ ఎన్నో నిశ్శబ్దక్షణాలు
కుదురులేని ఈభావప్రకంపనలకు ఆనకట్ట
నీకౌగిలోక్కటే అని తెలుసు

తృప్తిపడ్డ యవ్వనపు తాలుకు ఆనందాన్ని
మోసుకొస్తూ. ..
తళుక్కుమన్న సన్నటి కన్నీటిపోర
తాకి చూసి చెప్పావు గుర్తుందా
జన్మ తరించిందని .
నేను హామీ ఇవ్వగలను
నీతో జీవితం నాకిష్టమైన కవిత్వం

కరుగుతున్న కన్నీరు సాక్షిగా
నువు కావాలనిపిస్తుంది
కాలం కలసివస్తే
మళ్లీ కలుద్దాం నేస్తం!!