Sunday, December 18, 2011

A feel that I cannot name!


ఆరాధనంటూ ఈపువ్వుని
నాపాదాల వద్ద వదిలేయొద్దు!
రెట్టింపవుతున్న రేకుల భారం
ఈపరిమళాల ప్రవర్తన
ప్రలోభపెడుతున్నాయి!
... నా అదుపులో
పిడికిలంత హృదయానికి
ఇన్ని బాధాతృప్త
సమయాలుంటాయని
తెలుసుకోలేకపోయాను!
దేవుని పాదాలకు చేరని
పారిజాతంలా
కవితలోకి చొరబడలేని
పదంలా విలవిలలాడుతుంది!
ఎన్నోవేల జీవనకెరటాలు
అందరితో....అన్నిటిలో
నను కలిపేస్తూ ...తనలోకి లాగేస్తున్నా
ఒక అందుకోని కొస,
ఓ తెలియని కారణం,
తెరిపిడిపడని గాయం
తొలుస్తూనే వుంది
శోధనకో..సాధనకో!
అధ్యాయాలు మారుతున్నా
ఇంకా అభిషిక్తమవ్వని,
గుర్తింపబడని సమాధానాలెన్నో!

1 comment:

Padmarpita said...

భావాయుక్తమైన కవిత!