Wednesday, November 2, 2011

A leaf from my front porch
A memory from my heart gallery

తడి ఆరని జ్ఞాపకాలు
తరుముతూనే వుంటాయి
అరచేత ఆరబెట్టి
ఆవిరైనా,
అదృశ్యఘనీభవ
స్థితిలోకెళ్ళినా,
ఏదో ఓ అద్భుతక్షణంలో
ఎదలయని ఆరోహణంలోకి
నెడుతూనేవుంటాయి

2 comments:

Anonymous said...

కొన్ని జ్ఞాపకాలని గుప్పెట్లోనే మూసి వుంచుకోవాలి.
తడి ఆరనివ్వకుండా చూసుకోవాలి.

Mohanatulasi said...

గుప్పిట తెరిచి వుంచినా
తడి ఆరనివే కదా
నిజాయితీగా వెన్నంటి వచ్చేవి!