తిరిగొచ్చేటప్పుడు...

 

అనుభూతి అగరొత్తు పొగల నడుమ
అక్షరమోహం కమ్ముకున్నప్పుడు
తెలీలేదు...!

విద్యుత్ చుట్టుకున్న పదాల ప్రవాహం
మెలిక పడి తటిల్లతలా మెరిసినప్పుడూ
తట్టనేలేదు...!

కాంక్రీటు గోడల్ని బద్ధలు కొట్టుకుని
మనసెటో...
లెక్క కట్టలేని దిశల్లోకి...
దూసుకుపోయినప్పుడూ...
అదే స్థితి !

ఎంత క్షోభ ఆత్మ లేని దేహానికి!

తిరిగొచ్చేటప్పుడు
మంచిముత్యాలేరుకొస్తుందో!?
మొహం వేలాడేసుకొస్తుందో!? 

ముత్యాలేరుకొస్తే ఫర్లేదు ...
మంచి రాగాన్ని మబ్బులకి చుట్టి
వాన మంత్రమేస్తుంది
కలల సంతకంతో హాయి పడవల్ని పంపడానికి...

మొహం వేలాడేసినప్పుడే
ప్రాణం విలవిల్లాడిపోతుంది

ఏ మనిషి ఆత్మకధ వినొస్తుందో!
ఎలాంటి వృద్ధాప్యపు చాయలో నడిచొస్తుందో!
ఏ బుగ్గ మీద చారిక కట్టిన బాల్యాన్ని తడిమొస్తుందో!

నింగీ, నేలా
నీరు, నిప్పు,గాలి
ఏకమయ్యి ఏమారిస్తే
ఎప్పటికో నావైపు చూస్తుంది
కొత్తగా...మళ్ళీ మొదలేసినట్టుగా!