ఎప్పటికీ మిగిలిపోయే ఇంకొన్ని మాటలు
నిశ్శబ్దపు చిరునవ్వు చేసే గారడీ
హృదయాల మధ్య వుందో లేదో తెలీని వంతెన
పగటినీ రేయినీ విడదీసే మధ్యాహ్నం
ముందుకెళ్తూ వెనగ్గా మిగిలిపోయే మార్గం
వున్నట్టుండి ఏదో గుర్తొచ్చినట్టు ఎగిరిపోయే పక్షి
శబ్ధాల్లోకి సరఫరా కాని ఒంటరి సంభాషణలు
ఆఖరి అడుగు పడలేక ఆగిపోయిన నడక
చివరి స్పర్శని చీల్చుకుంటూ వెళ్ళిపోయే సమయం
అన్నిటిలోనూ సశేషాలే...సందిగ్ధావస్థలే!
ఎప్పుడైనా...ఎక్కడైనా...ఏ ఒక్కటైనా
సంపూర్ణంగా సమీక్షించే వీలుందా!?
సమాప్తస్థితిని సమాధానపరిచే పదముందా!?
ఏమో! ఎన్నిసార్లు వెనుదిరిగినా
అన్నీ సగం చిత్రాలే అగుపడుతున్నాయి...!
తిరిగి తిరిగి వెంటాడే
భావుకత్వపు నిజాలే బయటపడుతున్నాయి..!
3 comments:
సశేషాలే! విశేషాలయ్యే వేళ ఉక్కిరిబిక్కిరి వాస్తవానికి అందనివ్వదు.
పెదవి పెగలని మాటల నిశ్శబ్ద సంగీతం
ఊహల వంతెనలను చిరునవ్వులై కుదిపేనులే.
పేరు తెలియని పక్షి, సీలు తీయని ప్రేమలేఖ రేపే అలజడి ఉల్లసానికేం తక్కువ!
సంపూర్ణత్వాన్ని సమాప్తపథం లో పొందుదాం.
వర్తమానమే వాస్తవమైన వేళ వెన్నెల వానై కురవవా..వేకువతాకే లోగా.
:) ఖండాంతర చకోరి కి అబినందనలు.
చక్కగా రాశారండి.
శబ్ధాల్లోకి సరఫరా కాని ఒంటరి సంభాషణలు
ఆఖరి అడుగు పడలేక ఆగిపోయిన నడక
చివరి స్పర్శని చీల్చుకుంటూ వెళ్ళిపోయే సమయం...
touching lines Tulasi garu...
Post a Comment