Monday, June 25, 2012


ఉన్నట్టుండి
కొన్ని వస్తువులు పోగొట్టుకుంటాను
ఎలానో తెలీదు ఎప్పటికీ !

వాటికి కళ్ళొస్తాయో!కాళ్ళోస్తాయో!
... కనబడిన దారిలో
కలలు కంటూ పోతాయో!

ససేమిరా కనిపించవు
అన్ని చివర్ల దాకా వెతుక్కుంటూ వెళ్ళొస్తాను!

అయినా మొరాయిస్తాయి
ఎక్కడో దాక్కుంటాయి
బయట పడటానికి తటపటాయిస్తాయి
ఆఖరి సాయంత్రం గుర్తులన్నిటినీ నాకొదిలేసి
విచిత్రంగా మాయమవుతాయి!

ఎందుకొచ్చాయో, ఎటెళ్ళిపోయాయో !
వానాకాలమల్లే వుండుండి ముసురవుతుంది
దిగులులాంటి గాయమేదో
దిక్కులన్నిటినీ తనిఖీ చేస్తుంది !
ఆశ పెట్టే సూర్యోదయాలెప్పుడూ
మభ్యపెడతాయి
ఏదో ఊరు పొలిమేరల్లో
ఎప్పుడో..ఎక్కడో కలుస్తాయని!

మరో నిక్కచ్చైన ఘడియా చెబుతుంది
నక్షత్రాల మీద నడిచే గాలీ చెబుతుంది
అవెప్పటికీ కనిపించవని!
గుండెగదుల్లోనూ...
నిశ్శబ్దపు నవ్వు మూలల్లోనూ తప్ప!

1 comment:

nsmurty said...

I chanced upon your blog today.

నక్షత్రాల మీద నడిచే గాలీ చెబుతుంది
అవెప్పటికీ కనిపించవని!
గుండెగదుల్లోనూ...
నిశ్శబ్దపు నవ్వు మూలల్లోనూ తప్ప!

I see the images are consistent and congruent with the main theme of your poem.


This is another good poem.

with best wishes