కొన్ని వాక్యాలు నిశ్శబ్ధ నిర్మాణంలోకే ఒరుగుతాయి
పెదాల మీదకెందుకో ఒలకవు
ఎప్పుడో...ఎందుకో...ఎలాగో
అకస్మాత్తుగా పదాల్లోకి ఆవిష్కరింపబడతాయి
I always have special love for the month of December. నాతో పాటు పుట్టిన చలన్నా, డిసెంబర్ పూలన్నా నాకెంతో అభిమానం. కళ్ళకి హాయినించే రంగుతో, అంత సుకుమారంలోనూ తుషారాన్ని మోస్తూ నాకెంతో నచ్చేసేవి. పువ్వులను కోయడానికి పెద్ద ఇష్టపడను. కాబట్టి చెట్టుకే వుంచి ఆనందపడేదాన్ని. కాలేజీ రోజుల్లో పొద్దున్నే 6 గంటలకు ట్యూషన్ కెళ్ళేటప్పుడు మంచుతెరల మధ్య నుండి వెళ్ళడం భలే సరదగానూ, చుట్టూరా కనిపించిన మేరకు వాతావరణమంతా అమాయకంగానూ వుండేది. పొగమంచు దట్టంగా అలుముకున్నచోట నా టూ వీలర్ స్లో చేసి మరీ వెళ్ళేదాన్ని. కొద్దిగా చలేసే మాట వాస్తవమే అయినా అదో ఆనందం.బెంజ్ సర్కిల్ దగ్గర పెట్రోల్ బంక్ లో ఆగినప్పుడల్లా, అక్కడొక తాత పెట్రొల్ పోసేవాడు. ఎందుకమ్మా ఈ చలిలో, మాకంటే తప్పదు. మీకెందుకు హాయిగా పడుకోక అనేవాడు.అయ్యో తాత, కాలేజీలో మాథ్స్ అవర్ లో మేము చేసేది అదేగానీ ఇప్పుడు నువు తొందరగా కానివ్వకపోతే ఈ పొగమంచు పారిపోవడం ఖాయం అనుకునేదాన్ని (అందుకే నేను చికాగో లో చిక్కుకున్నాను ఇష్టంగానే ;-) ) . ట్యూషన్ ఒక గంటలో అయిపోయేది. తిరిగి బయటకొచ్చేటప్పటికీ సూర్యుడు కిరణాలతోనూ, ప్రపంచం కార్బన్ డై ఆక్సైడ్ తోనూ కర్తవ్యాన్ని వెంటేసుకుని బిజీగా వుండేవాళ్ళు.మంచుతెరల్లో నా ఆటలని మర్నాటికి వాయిదా వేసి నేను ఇంటిముఖం పట్టేదాన్ని. ఇలా జనవరి నెల వరకు సాగేది.
అప్పట్లో ఎవరి పుట్టినరోజు అయినా , ఫ్రెండ్స్ అందరితో Hot Breads కెళ్ళి ట్రీట్ ఇవ్వడం, కాలేజీకి శెలవు అయితే సినిమాకి చెక్కేయడం, నవ్వడమే జీవిత ధ్యేయంలా సాగేది. మరి ప్పుడో ఫ్యామిలీ అనే ఒక అందమైన ట్యాగ్. పిల్లలు ఇచ్చే ముద్దులు, వాళ్ళ చేత్తో చేసిన గ్రీటింగ్ కార్డ్స్, కేకు నా ముఖాన పూయడానికి వాళ్ళ ప్రయత్నాలు, అమ్మకి సమానంగా గారం చేసే మదన్ . He is the reason for my smile you all see in photographs and click Like button. Thanks to you Madan for keeping your promise of making me happy always.
నా ప్రతీ పుట్టినరోజుకి గ్యారంటీగా రెండుజతలు కొత్త బట్టలుండేవి...వుంటాయి. ఒకటి నాకు నచ్చేది, ఇంకోటి నాకు నప్పేది. ఈసారెందుకో మొన్ననే ఫ్లోరిడా ట్రిప్ వెళ్ళడం వలన మళ్ళీ షాపింగ్ కి వెళ్ళే ఇంట్రస్ట్ రాలేదు. కానీ ఇండియా నుండి ఒక ఫ్రెండ్ వస్తూ మంచి డ్రెస్స్ తెచ్చిపెట్టింది. Thanks to her. అది ఈసారికి ఇలా కలిసొచ్చేసింది.
పొద్దున్నే అమ్మా, నాన్నా ఫోన్ చేసారు, ఆ వెంటనే ఫ్రెండ్స్ కాల్స్ విషెస్ అందిస్తూ. వీటన్నిటికంటే ముందే నిన్నటి నుండే ఫేస్ బుక్ లో నేస్తాలందరి నుండి విషెస్ పూలవర్షంలా రాలుతూనే వున్నాయి ఇంకా! అందుకే నాకు ఈ ప్రత్యేక దినాలంటే ఇష్టం. చిరునవ్వుతో అందరూ అందించే గ్రీటింగ్స్, వాళ్ళకు నేను గుర్తున్నాను అనే ఆనందానికి వత్తాసు పలుకుతాయి. మళ్ళీ వచ్చే సంవత్సరం వరకూ అవే నాకు బహుమతులూ, బలాన్నిచ్చే టానిక్కులూ! అందుకే మీరు ఈరోజు ఎన్ని సార్లు విష్ చేసినా అందుకోవడానికి నేను రెడీ...మీ తీరిక...నా ఒపిక!
Thanks to each and everyone for making me feel happy and special with your wonderful lovely warm wishes :-)
